คนของประชาชน?

แสงแฟลชไฟจ้าสาดส่องกระทบวัตถุ
เปรียบเสมือนดุจดวงไฟพลุแตกออกเป็นเสี่ยง
ยามค่ำคืนสวยงามนี้มีเพียง รักของฉันและเธอ
บางคราฉันนึกเผลอแอบคิดเราจะรักกันตลอดไป

เราจะรักกันสร้างฝันตัวละคร
จะไม่มีพ่ อแง่แ ม่ งอนเหมือนในหนัง
ความรักของเธอคือสิ่งสร้างพลัง
ให้ฉันยั่งยืนอยู่คู่โลกมายา

ยามรักกันหวานชื่นไร้ขื่นขม
เขาให้ อม อะไรฉันก็ว่าหวาน
น้ำขุ่นขุ่นใสใสน่ารับประทาน
เหมือนอาหารทิพย์ชโลมจิตใจ

เสมือนดาวดับในค่ำคืนจันทร์สว่าง
พระเอกหน้าหวานแย้มนามเอ่ย
เปรียบเหมือนเราไม่เคยใกล้ชิดกันเลย
พระเอกแย้มนามเอ่ย เลิกกันฉันมันเลว

คนของประชาชนมีชื่อเสียง
แ ม่งเป็นเพียงภาพลวงดุจเงาฝัน
โลกมายาใบนี้ช่างหอสระเอียไม้โทน่าอัศจรรย์
ขายข่าวกันทุกวันทางหน้าหนังสือพิมพ์...

* แด่ จั๊กจั่น ตั๊กแตน และ ตุ๊กตุ่น

5 พฤศจิกายน 2549 เวลา 17 นาฬิกา 11 นาที