คำชี้แจงของมดดำ

เป็นแค่มดสีดำเดินแตกแถว
ไม่ได้อยากแหวกแนวปฏิวัติ
ปฏิบัติตามแนวทางของตนเอง
ไม่ได้หวั่นเกรงเส้นทางวันข้างหน้า

พยายามเล่าคำให้พ้องคล้องจอง
ไม่ได้อยากลองของครูภาษาไทย
หรือใครหน้าไหนที่ชอบจ้องจับผิด
แค่สื่อสารวันละนิดเพื่อเรามีสิทธิ์รักใคร

อยากร่วมสังสรรค์เพียรเขียนอักษร
เธออย่ามาแง่งอนเวลาฉันเขียนผิด
ก็แค่มดดำตัวนิดไม่กล้าคิดเทียบภูเขาทอง
และคิดประลองเชาว์ใครเพียงหัวใจแค่ใฝ่เขียน

หากว่ายังไม่มีใครเคยเขียนด่าว่าหรือหาว่า
ฉันเขียนไม่มีสมองคิด
และรู้ตัวเองดีว่ามักจะเขียนคำผิด
แค่อยากแสดงความคิดถึงเธอเสมอทุกวัน

ฉันเขียนโดยมิใยอามิสสินจ้าง
โดยใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์
เขียนเพื่อประโลมโลกโปรดอย่าโกรธ
หมางเมินเพื่อความเจริญทางด้านภาษา

เวลาเธออ่านขอให้ยิ้มใช้สายตาชิมอักษร
บางประโยคที่เขียนไปอาจไม่คล้องจอง
แต่ทุกห้วงตัวอักษรใช้สายตาประสานไข่เฮ้ย..ใจ
สิ่งที่ดีจักไม่เกิดหากเธอเลิกเป็นกำลังคอยห่วงใย

ก็ไม่ได้อยู่กลุ่มอนุรักษ์ไทย
และยังชอบใช้ ท่าหกเก้า
ท่านี้ต้องใช่ตอนช่วงเวลาเช้าๆ
เอาไว้เล่าเรื่องราวของคืนวันที่ผ่านมา

ผู้อ่านอย่าพึ่งคิดประหารชีวิต...
"ฉันอาจผิดที่เขียนความจริง"
เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้เพ้อฝัน
มนุษย์ชั่งอัศจรรย์แรกลิ้นกันไม่อายมด

ตอนเช้ามดดำต้องทำงานหนัก
ใกล้รุ่งไม่มีเวลานอนหลับพัก
เพราะมนุษย์ร่วมรักดังรบกวนจิตใจ
ขอชี้แจงไว้มดดำอย่างเราไม่อยากแตกแถว!

8 พฤศจิกายน 2549 เวลา 19 นาฬิกา 13 นาที