เจ็บ มีเลือดออก !

เสียบปลั๊กไฟ สีขาวของเครื่องเล่นแผ่นเสียง
คราวนี้ตั้งใจเปิดเครื่องกว่าที่ผ่านมาทุกครั้ง
หยิบแผ่นเสียงสีดำ มีรูตรงกลาง
ใช้จมูกดมแผ่นเสียงก่อนฟังทุกที..ฮืม กลิ่นยังเหมือนเดิม
สามอย่างที่ชอบใช้จมูกดมกลิ่นเสมอในชีวิต คือ หนังสือแผ่นเสียง และผู้หญิง...

หยิบแผ่นเสียงของ JOHN LENNON
ออกจากซองกระดาษแผ่นมีรอยบิด ไม่เป็นไรเรื่องง่ายนิดเดียว
ใช้สองมือจับตรงขอบ และบิดเบาเบา!!!
เสียงหักของแผ่น บาดตรงนิ้วพอดี เจ็บ...มีเลือดออก ไม่ได้ทำแผลหรือใส่ยา???

นั่งมองแผลตรงนิ้วมือ นึกถึงช่วงหนึ่งของชีวิตวัยรุ่น
ตอนนอนและปลดตะขอชุดชั้นใน สีขาวของเธอคนนั้น
สีหน้าเธอแดงระเรื่อ แววตาเปี่ยมความสุขแต่แฝงเร้นด้วยความสงสัยอย่างไม่หวาดระแวง
แสงไฟสลัวในห้องนั่งเล่นทำให้มองอะไรไม่ชัดเจนนัก...
เจ็บ...มีเลือดออก เธอบอก ไม่ได้ทำแผลและใส่ยา???

แผลตรงนิ้วมือของผมยังคงมีเลือดออก
แต่แผลของเธอคนนั้นอาจจางหายไปตามกาลเวลา...
นั่งมองแผ่นเสียงสีดำ มีรอยแตกแหลมคมตรงขอบ
เพลงที่สี่ HOW?ในแผ่น คงนำกลับมาฟังใหม่ไม่ได้อีกแล้ว
คิดถึงเธอคนนั้น ตอนนี้จะเป็นอย่างไร...กำลังฟังเพลงอยู่กับใคร? ที่ไหน
มีคนทำแผลให้เธออีกหรือ? ผมเริ่มไม่แน่ใจ......

24 กันยายน 2549 เวลา 4 นาฬิกา 37 นาที